Fenerbahçe maçı öncesi ne yazmışsak aynen devam. Sivas'ın Fenerbahçe'ye yakınlığını bilmeyen yok. Başkanları Sivaslıdan çok Fenerli, Hocaları zaten kendi maçını bırakmış, kendi kariyerini Fener'e yaranarak geliştirmeye çalışan zavallı. En kolay yenildikleri maç, Fener maçıydı, kimse unutmadı.
Bakıyorumda Fenerliler totem efendiyi hortlatmışlar. Hepsi Galatasaray'ı şampiyon ilan etmişler. Teşekkür ederiz, meğer ne çok sevenimiz varmış. Forma aşkı, para aşkını yenmiş, Daha evvelki akşama kadar yere göğe koyamadıkları Zico, bu işi bilmezmiş. Avrupa takımlarının gözdeleri futbolcularını her zamanki gibi Samandra'da tartakladılar.
Ah bi Sivas geçirse şu Galatasaray'a, bak nasıl salyaları, zehirleri akıtacak şerefsizler ordusu. Bizim mütareke taraftarı yazarlarımızın durumu daha beter. İttihat ve Terakkici Osman Paşa, pis bıyıklarını kıvırarak yazamadı ben demedimmi diye. Turgay Şeren'in ecbet hesabı tutmadı, Lise geleneği Ali Sami Yen soyunma odalarında son buldu. Hıncal Abi, birazda ironi yaparak Fener'i çoktan şampiyon ilan etmişti. Bülen Tulun, Ayhan Akbin gibi bi bok sandıklarımız ekibi yazdıkları bir yerlerine kaçtığından, sevinemiyorlar, her yanları ağrıyor.
Galatasaray'ın final takımı olduğunu, dünyada hiç bir takımda olmayan Re Re Re ruhunu taşıdığını, sevenlerinin sevgilerinin kupalara, şampiyonluklara, pamuk ipliklerine bağlı olmadığını daha ne zaman öğrenecekler.
Bizim maçtan sonra yaptığımız gösteri sevinç değil, gururdur, minnettir, onurdur. O gün maçta milyonlarca Galatasaray'lıyı temsilen gırtlağını yırtan 22.000 ultrAslan tarihe geçmiştir. Turuncudan iz taşıyan tok bir sarıyla, vişneye çalan koyu kırmızıya sevdanın, inanmışlığın, taraf olmanın bizleri ulaştırdığı nokta, Galatasaraylı olmanın saygı doruğudur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder