9 Kas 2008

Galatasaray, Ne Olur Yenilme


Dayanamam, sen yenildiğin zaman içerimden bir şeyler kopuyor sanki. Sanki çok büyük
bir suç işlemişimde yakalanmam an meselesi gibi. Utanıyorum arkadaşlarımdan. Savunmak çok zor geliyor mağlubiyeti. Hekem yüzünden desen bize yakışmaz, Hoca yanlış yaptı desen kime ne, şans yoktu diye feryat figan yapsak ''resultante importante''. Olmuyor be aslan Cim Bom Bom, hani spor desek, üç ihtimal diye iyimser olsak, boynu bükük eve gitsek. Ama sevgili takımım Galatasaray'ım sen öğrettin bize galip, mağrur takımın taraftarlığını. Gerimi bırakacaksın o sevdalardan bizi. Biz alışık değiliz sıradan takımlara yenilmeye, elenmeye. Biz bu ülkenin dış hatlar terminaline iki defa kupayla inmiş bir takımın taraftarıyız. Bizi yenenler kan kusmalı, Milan misali 2-1 mağlup son 20 dakikaya girdiğimiz San Siro'da Estergon Kalesi savunmasıyla Sokullu Lala Mehmet, Chelsa misali, Londra'da Taffarel atılıp 10 kişi kalan aslanlara karşı Kanije Kalesi savaşıyla Tiryaki Hasan paşa. Biz bunları da gördük, yenilirken de büyük olduğumuz günlerdi. Saldır be Aslan, 9 sene geçmiş bu stattan zafer şarkılarıyla dönmeyeli. Zulüm köpeklerine kalmış senin nazlı nazlı gezdiğin bu sahralar. Kavga vakti yaklaştı, bu gece, bu büyük takımın bu büyük taraftarı zafer kazanmış olarak Kadıköy'den çıkmak ve ölesiye bağırmak istiyor.''Re Re Re Ra RaRa Galatasaray Galatasaray Cim Bom Bom''. Yenilgin cehennemin öbür adıdır, gazan mübarek olsun

Hiç yorum yok: