Futbolcuyken ne çok severdim Ümit Davala'nın tribünlere çağrılışını. Ceylan gibi koşardı. Okan Emre Suat Ümit Çin Ordusunun futboldaki versiyonuydu. En büyük maceraların en kritik penaltılarını atmıştı. Kültürlüydü, değişik bir futbolcu imajı vardı. Milan'a gidişinede sevinmiştik, kahramanca dönüşünede.
Bu sene takıma yardımcı geldiğinde de sevinmiştik. Erdal'daki pasiflik bunda olmaz sanıyorduk. Mustafa Denizli'nin yardımcılığından beridir, yardımıcı hoca görmedik. Ne demek yardımcı? Aslına bir şey olursa, kovulursa, ya da emekliye falan ayrılırsa yerine geçecek adam. Kimler geldi kimler geçti. Çoğunu hatırlamıyoruz bile. Müfit Erkasap adlı valiz taçıyıcıyı, Erdal'ı ve en son Ümit Davala'yı.
Ne iş yaparsın be sevdiğimiz Davala. Futbolculuktan kazandığın sevgi birikimini kulubede harcıyorsun. Sanki mecburi hizmetmiş gibi gönülsüz. Acı çekiyor takımı maç öncesi çalıştırırken. Maçtaki görevide elini kolunu bağlayıp Hoca görünümlü akradite kartı boynunda asılı Alman'ın yanında dikilmek. Ne bir heyecan var ne bir tepki. Gol atılır sevinmez, yenir üzülmez. Bu mudur profosyonellik. Bekle Hoca Almanca kimi değiştireceğini sana söylesin, sen de kale arkasına doğru bağır adam gelsin, oyuna sok. Oldu olacak tak kulaklığını rap müzik dinle, olmadı sen şarkıcılık yap biz dinleyelim.
Ey Ümit Davala; sende bizim için yardımcı antrönör yalanısın. Bu Hoca tez zamanda kovulacak otomatikman sende gideceksin. Halbu ki biz senden, Cevat Hoca direnişi beklerdik. Bırak Hocanın yancısı olmayı, merak etme sana fırça atamaz. Çık bağır, sevin coş, futbolcuyken olduğu gibi koş. Bu taraftar seni oooooooooo Ümit Davala sesleriyle uğurlamıştı, yine söyleriz yeterki iste.
2 yorum:
ahmet akçan'ı da unutmamak lazım..
An itibariyle görevden alınmış
Yorum Gönder