Seyredenler hala şaşkınlık içindeler. Türk Milli Takımı nasıl oluyorda yarı finale çıkabiliyor. Gol attığımız dakikaları saymazsak en kötü maçları biz oynadık. Hiç gol kaçırmadık, hiç bir topumuz direkten dönmedi. Şans dedik, evliyalara bağladık. Tanrının takım tuttuğuna iman ettik. Olamazdı, tanrı tarafsız olmalıydı. Her maç bir adam çıktı, Nihat, Arda, Semih köye dönüş biletini yaktılar. Futbolun profösörleri yorumlamakta güçlük çekiyorlar olan biteni. Ben hiç inanmam böyle şeylere ama aklımada kötü kötü şeyler gelmiyor değil.
Ey millet maçların oynandığı günlere bakın, olayları göz önüne getirin. Acaba biz Türkler'in Şaman olduğunumu gösteriyoruz Dünya'ya. İsviçre maçı yağmur tanrısının gazabıyla kazanıldı. Hakan Yakın, yağmura takıldı ikinci golü atamadı. Birinci çok garantiydi. Onu atamasa ayıp olurdu Şamanların yağmur tanrısına. Çok belli ederdi kendini.
Çekler ağaç tanrısına kurban gitti. 3 topları direkten döndü. Direkler ağaçtan değil diyen ukala çıkabilir. Ne bilsin lan Türk'lerin binlerce yıllık ağaç tanrısı kale direklerinin artık ağaçtan yapılmadığını. Ona göre ağaçtı işte.
Dün gece dolunay vardı stadın tepesinde. Ergenekon Vadisinde dolunayda vahşileşen Türkleri yazan tarih kitapları hala satılıyor. Hırvatlara ceza kesti Ay Tanrı.
Ne yani Şamanizm, eski dostları yerine Ateist Çekleri, Protestan İsviçrelileri, Katolik Hırvatlarımı tutacaktı. Sırada Hristiyan Almanlar var. Yatın kalkın o gece şimşek çaksın, gökler gürlesin. Şimşek tanrısı şüphesiz arkamızda olacaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder