Sırayla sevinirlerdi geçen yıla kadar. Ümit Özat Fenerbahçe'yi tutan Fenerbahçe'li futbolcuydu. Her ne kadar taraftarları sevmese de, adam gibi futbolcuydu. Fenerbahçe'nin kaptanı sevindiğinde, Mondragon üzülürdü.
Galatasaray'lı kaleciydi. O sevindiğinde, Ümit Özat üzülürdü. İkiside adamdı. Ayrı ayrı sevinmelerine birilerinin gönlü razı olmadı. Ne Özat, Galatasaray'da oynayabilir, ne de Mondi Fenerbahçe'de kaleye geçerdi.
Onları iyi tanıyan biri, aldı götürdü uzaklara. Kockoca Köln alt ligte sürünüyordu. Şampiyon oldular, şimdi bir birlerine sarılarak seviniyorlardı. Ne güzel bir kader. Sanki biri çizmiş gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder