12 May 2008

Hasan Olunmalı


Aykut, Orkun; Kaledeki yanlız adamlar. Mondragon gider gitmez acabalar başladı. Forumlar'da ''kaleciler yeterlimi'' konuları açıldı. Ben Orkun'u Tubikandu'ya benzettim, Aykut'ada hiç güvenemedim, ödüm patladı en küçük maçta bile. En az gol yeme ortalamasıyla bitirdiler sezonu.

Kaleci olunmalıydı bu yıl Galatasaray'da.

Sabri; taraftar kontenjanlı delikanlı, orta yapmayı becerebilse Dünya'nın en büyük sağbeki olacak. Fener maçlarının amigosu. Kadro dışı bıraktı moruk. Yüreği kadro içindeydi, atamadılar. Müthiş finalle noktaladı macerayı. Sabri'mi olsaydık bu sene yoksa.

Servet olunmalıydı galiba; Kuşkularımız vardı, saatli bombaydı bizim için, Fener'de oynamıştı. Hiç bir takımı tutmuyorum demişti. Son 10 dakikaya kadar kahramanca çarpıştı. Tekmeye kafa koydu, kendi ortaladığı topa kendi vurdu, en değerli golü attı Süleymanoğluna.

Emremi olsaydık; Song tamtam çalmaya memleketine gidince Boızıt oynayacak ve marmara çırası gibi yanacaktık. Bir delikanlı geldi Ankaragücü'nden. Tanımıyorduk, tanıttı kendisini. Unutulmaz kaptan 3 numaralı formasını bu yıl hediye ederse şaşırmayın.

Uğur Uçar olsaydık keşke; Geleceğin kaptanı deselerdi bize. O karlı, buzlu Konya Stadında, ne olur ne olmaz desek, topu kaptırmayıp balta Batista'ya ayağımızı kaptırsaydıkta, koltuk değnekleriyle Fener maçına gelebilseydik.

Ayhan olsaydık; Sezona fırtına başlasaydık, yerimizi aratmayacak bir nöbetçi bulur bulmaz ameliyat olsaydık. Tam ihtiyaç varken iyileşseydik. Hatta iyileşmeden sahaya çıksaydık. Sivas'a unutulmaz bozukayı gönderebilseydik.

Şu genç yaşımızda Arda olsaydık; Bassaydık çalımı, yapsaydık ortayı, attırsaydık golleri. Bazen daha da öne çıkıp kendimiz atsaydık. Getirseydik takımı kapalının önüne, Re Re Re çektirseydik. Ben yenilmem diyenlerin önüne geçseydik. Ali Sami Yen'de halay çekseydik.

Topal olunmalıydı; Linderoth sakatlanınca kimseyi istemem diye haykırdı. Bakmayın siz adımın topal olduğuna dedi. Ne topalı meğerse adamımızda 3 bacak 2 yürek varmış.

Ümit Karan olabilseydik de sezon başı transfer olmasaydık başka takıma. Göğsümüzde bir topu yumuşatıp havada ters parande atarak Belediye ağlarına topu gönderebilseydik. Fener maçında bitime 2 dakika varken yaratana sığınıp çaksaydık ta Ali Sami Yen'i ağlatsaydık. Ümiiiiiiiit deseydi hopörlör ve stad yıkılsaydı Karaaaaaaaaan diye.

Kral Hakan Şükür olmak vardı bu sene. Millet kudurdukça golü atsaydık, biz attıkça onlar kudursaydı. Yüzlerine tükürseydik bizi çekemeyenlerin. Gol rekorunu kırsaydık, en çok şampiyonluk gören diğer Galatasaray'lı kardeşlerimize yetişseydik. Veda maçımızda şampiyonluk golünü atsaydık. Kral Hakan Şükür olarak zapta geçirseydik adımızı Galatasaray tarihine.

Hepsi biz olsaydık keşke oğul. Hepsi bizdik zaten. Ama biri daha olunmalıydı. Fener maçını almazsanız Ameliyat olmam dedi. Aldılar, ameliyata gitti, hastaneden kaçtı Sivas yollarına düştü. Bu sene en az oynayan oydu ama , bütün büyük maçları o aldı. Herkese kendi yüreğinden bir parça verdi. O yüzdendi iki kişilik oynayanların sırrı. Hepsi olunmalıydı ama en çok,

Hasan olunmalı oğul, Hasan Şaş olunmalı.

Hiç yorum yok: