Bursaspor taraftarı nerde olursa olsun oynadıkları maçın 6. dakikasında Ankaragücü diye bağırır. Ankaragücü taraftarıda kendi maçlarında Bursa'nın plaka numarası 16. dakikada Bursaspor diye tezahürat yapar. Aslında her iki takım taraftarı en ateşli en belalı taraftarlar olarak tarihe geçmiştir. İki takım arasındaki maçlar ise en centilence geçen maçlardır. Sanki özel maç yaparlar, taraftarlar bir birlerine jest yaparlar. Futbolcular asla sert oynamazlar, en kritik maça bile çıksalar şike yapmazlar aslan gibi oynarlar, yener yenilirler sarılırlar birbirlerine. Yıllardır durum aynıyla vakidir ama nedense pek dikkati çekememişlerdir. Halbuki her maçı karakolda bitirseler ne güzel olurdu medya için televizyon için. Ama onlar zor olanıseçtiler tribün kardeşliğini başlattılar. Bu kardeşlikte hiç bitmeyecek. Keşke her takım aynı kardeşliği gösterebilselerdi.
Peki nerden çıkmıştı bu dostluk, nasıl başlamıştı.
Yıllardan 1990 olması lazım, Bursaspor tribünlerinde texas isim yapmış, yaşatmak ise içerde dışarda her maça giden texaslılara düşmüş. Yaşanıyor , yaşatıyorlar. O zamanlar bir Abdül Abileri varmış. Tribünlerin görüp görebileceği en fantastik kahramanlardan insanlardan biri. Bütün tribüne hakim, sevilen, sayılan, tam bir lider, gel dese öl dese peşinden 1000 kişinin öleceği bir insan. Bir texas efsanesi. Abdül Abi kardeşiyle birlikte Ankaraya üniversiteye gitmişti. ama tribüncülük kanına işlediği için orada da rahat durmadı, üniversitedeki çevresiyle birlikte başladı Ankaragücü maçlarına gitmeye. Ankaragücü tribünün kafa adamlarıyla tanışması böyle başladı. Zaten delikanlılığı kendisinden önce gelen biri olduğu için orada da hemen sevildi, sayıldı. Ankaragücü tribünüyle birlikte İstanbul takımlarına karşı kavgalara da onlarla beraber girdi. Bursa'lı olduğu kadar Ankara'lı oldu. Çevresinde ki Ankaragüçlülerde Bursasporu onunla tanıdılar, sevdiler. Sonra Abdül Abi üniversiteden mezun oldu ve asteğmen olarak Mardin'e gitti. Mardin'de şehit düştü Abdül abi. Haber Bursa tribünlerine ulaştı. Herkesin canı yandı. Abdül abi ölmüş dediler. Tam ertesinde Bursa'nın sezon açılışı maçı vardı, yabancı bir takımlaydı. Maçın başından önce sahanın içinde sarı lacivert formalı, atkılı bir grup göründü. Texas tribünlerinin karşısına geçtiler ve ellerindeki pankartı açtılar, pankartta "Abdül ölmedi kalbimizde yaşıyor" yazılıydı. Ankaragücü tribününün önde gelen isimlerinin bu hareketi hafızalara kazındı, hiç unutulmadı. ve Bursa'da Abdül'ün cenaze törenine Ankaradan belki 1000 kişi geldi. Bütün Ankaragücü tribünü Bursaya akmıştı sanki. Ankaragüçlüler Bursasporlularla birlikte uğurladılar Abdül Abi'yi. Sarı lacivert ve yeşil beyazla uğurladılar. İşte böyle kenetlendi tribünler. Bu iki takımın tribünleri hala Abdül Abi'nin anısını yaşatırlar her maçta .
1 yorum:
abdul abı olmedı ben ankaralıyım bursa da yasıyorum abdul abım meknında rahat uyu sen bıze oyle buyuk seyler ogretın kı aslında bunu bızlerden baskası anlıyamaz dostlugun beraberlıgın yapılanın sadece bır mac oldugunu ogrettın yensekte yenılsekte bı yurek olmayı ogrettın kalbımızde gonlumuzde ebedıyete kadar yuregımızde trubunlerdesın mekanın cennet olsun
Yorum Gönder