Maçlara gittiğim senelerin Beşiktaş'ının değişmez adamıydı. O zamanlar futbolunun bir defans oyuncusu için fazla teknikti. Penaltıları o atardı, rakip takım taraftarından en ufak bir kötü söz bile işitmeden futbolu bırakmıştı.
Vay be Vedat abi, ne kadar yaşlanmışız be. Seni top oynarken seyreden bu gözler, yoğun bakımda haberin üzerine yazıyorum şimdi.
Birde kötü bir şey söyleseydin be adam. Beşiktaş yıllarca süründü, senin takım arkadaşların ne küfürler ettiler, Başkanlara hocalara, futbolculara, taraftarlara. Sen hep her şeye iyi tarafından baktın. Beşiktaş'ı yeneni tebrik ettin, kaçan Şampiyonluklarda ekmeğine kan doğrayıp yedin de kızılcık şarabı içtim dedin.
Vedat Abi hadi doğrulda doğruyu söyle, hiç senin hakkında kötü söz söyleyen, hiç sevmeyenin yok mu gerçekten. Bak yıllar sonra takımın Şampiyon oldu, sen sevinemedin galiba, öyle diyorlar. Ne adamlar manda gibi yaşıyorlar be Vedat Okyar. Adam 70 yaşında kışın denize giriyor, güreş yapsa Mehmet Yeşil Yeşil'i yıkar yere, 92 yaşındaki elleri titremeden 30 kişiyi astırmış general elleri titremeden resim yapıyor, sen bir alamete binmiş gün sayıyorsun.
Bizi korkutuyorsun Vedat Okyar, İstatislikler gösteriyor ki iyi adam az yaşıyor, küfür yememiş adamı yukarısı kolluyor, en ufak bir sendelemesinde bir yumrukta ondan geliyor. Dayan diyeceğim sana ama benim dileğimi kabul etmezler, ters teper. Sen bildiğini yap Vedat Abi, benden hayır yok ama bil ki bir Galatasaray'lı olarak, Beşiktaş'a duyduyğumuz hisle Fener'e duyduğumuz hisin arasındaki mesafenin açık olmasının sebebi sensin. Söylemeye dileğim varmıyor ama Beşiktaş'a nefret etmiyorsam, kabahatin çoğu senindir.
Seni sevenlerinle başbaşa bırakıyorum, kötü haberin geç gelsin bari.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder