Galat'lıyız, Cesuruz, Onurluyuz

Kuşanın çocuklar, savaş çıktı. Alpaslan indiğinde Fenerbahçe tribün lideri saygıdeğer Sefa kardeş,(Bütün tribün liderlerine saygılarımla) tabutun altına girmek için verdiği mücadeleyi unutmadık. O gün husumetin biteceğini sandı bu salak yazarınız. Sandı ki artık tribünlerde küfür edilmeyecek, oyun delikanlıca, mahalle takımı saflığında, mahalle takımı futbolcusu delikanlılığında oynanacak, sonucu herkes tarafından kabul görülecek, bir sonraki maça kadar helalleşilecek.

Nerde o günler, millet bizi devamlı savaş isteyen İskender sanıyor. Yok öyle bir şey, hayatını barış için savaşa harcamış bir büyüğünüz konuşuyor buralarda. NKFVAS, bu kadar iğrenç bir slogan, pankart görmedim. Bizimkilerden taşıyanı azarladım, sakın çocuklar dedim. Analara küfür yok, küfür delikanlıya edilir bana göre. Küfürü de delikanlı eder. Bu bir paradokstur. Küfür halk edebiyatıdır. Alpaslan'ın olamadığı ilk Fener maçında kardeş kardeş giderken maç, sonunu getiremediler. Kayıkçı kavgası çıktı, maganda Volkan tribünlere tombala çekti. Kılpayı facia yaşanmadı. Ne dostluğu, nerde kaldı Metin Oktay'la Can Bartu'nun arkadaşlığı. Hangimiz Arda Turan'la Semih'in kankalığını kaldırabiliyoruz. Emre Belözoğlu'yla arkadaş diye azmı sitem ettik minik kaptanımıza.

Gözümüzün önünde bir tezgah tezgahlanıyor. En masumu yine de ne kadar küfür etsek, ne kadar gemileri yaksak da biziz. 3 tane çapulcu dadanmış bizim sitelerimize, ismi yok, cismi yok Fenerbahçe'liliğini konuşturuyor. Cevap yazmayın, baş edemezsiniz. Fenerbahçe'liyi ezemezsiniz, saygı bekleyemezsiniz. Her kim ki zenginliğiyle övünüyor, kaldı ki zenginlik kendi zenginliği de değil, hangi zeminde tartışacağız. Bizim sosyal demokrat Galatasaray'lı kardeşlerime önerim var, belli ki onlar maçları tribünden izleyenler değil. İlk Fenerbahçe maçını bir kahvede seyretsinler, hiç seslerini çıkarmadan gözlem yapsınlar. Eğer Galatasaray'lılığın biraz önemi varsa kendisi için, bir daha Fenerbahçeli ile yan yana gelmemeye yemin edecektir.

Tekrar ediyorum, bizler fanatiğiz, normal bir Galatasaray'lı değiliz. Dolayısıyla muhatabımız, en az bizim gibi fanatik Fenerbahçe'lilerdir. Burası bağımsız bir blogtur, yazılar Galatasaray'lılar içindir. Okuyan Fenerbahçeli de olsa rencide edici, aşağılayıcı bir şey yazmam. Yazdıklarım, benim tesbitlerimdir, benim doğrularımdır.

Ben size bir anımı anlatayım, belki somut bir veri olabilir ikilemde kalanlar için. Fenerbahçe Stadında, bir spor müdürü arkadaşımın(bu arada Fener'li olmayanı spor müdürü yapmazlar) daveti ile Fenerbahçe Stadında locadan Fenerbahçe Kayserispor maçını izlemek bahtsızlığına uğradım. Locada Savaş Ay, Ergun Babahan başta olmak üzere bir kaç azılı Fenerbahçe'li üst düzey şahsiyetle beraberdim. Fenerbahçe hezimete gidiyordu, maç 6-0 oldu, 7. yi isteyen Fenerbahçe'li Luciano yalandan atladı. Penaltı diye kıçlarını yırttılar, hakeme ana avrat sövdüler. O gün Savaş Ay'dan iğrendim, Sabah Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Ergun Babahan'dan nefret ettim. Fenerbahçe'li budur, 7 atsa 8 ister, 8 atsa 10 ister. Doymaz, acımazlar. Galatasaray'dan hezimet bekleyemeziniz, atmazlar, fark olan maçlara bakın gollere fazla sevinmezler, maçı dostça bitirmeye özen gösterirler.

Bütün bunları yıllardır maçları canlı takip ettiğimizden gözlemledik. Amacımız Fener'liye küfür ettirmek değildir, hele ki bu sütunlarda sakın etmeyin. Bizimkisi mertçe, delikanlıca dalaşmaktır. Sırça köşkte oturanlar, bizim gecekondumuza taş atmayı göze alıyorlarsa da durumdan vazife çıkartıp, asil ve mukaddes baltalarımızı çıkaracak, Galatasaray'ı, Galatasaray'lıyı kollama ve koruma refleksimizi en kıralından göstereceğiz. Mor formayla öğrendik ki milat öncesinden geliyoruz, onurlu ve cesur Galat'lıyız, Gallipoli'ye, Galiçya'ya, Galler'e, Galata'ya adımızı kanla irfanla yazmışız. Hodri Meydan.