26 Şub 2008

Anamaç

Gerisi teferruat, angarya. Her iki takım bu maçı düşünerek yenildi kendi sahasında. Ne hocalar, ne yöneticiler, ne futbolcular gitti bu Anamaç'ların sonucuna göre. Her iki takım taraftarı için bu maçı alın isterseniz şampiyon olmayın sloganları atılır diğer maçlarda. Nitekim 6-0 yendikleri sezon UEFA kupasına bile gidememişlerdi.
İşte gün oldu harman oldu bir Anamaç daha geldi. Galatasaray acaba hazırmı, takım deneme tahtasına döndü, her maç ayrı 11 sahada. Hatta sahadaki 11 bile maç esnasında değişir oldu. Son maçta bir ara Hakan Şükür sağaçıkta, Servet Santraforda Lincoln bekte gözüktü. Taraftarın motivasyonu nasıl. Motor gücü kapalı karmakarışık, kombinelerin pahalı olması yüzünden bu sene hiç bağırmayan, atkısı olmayan yer numarasına göre oturan seyirciler var. Nerde o şevk o coşku o heyecan o güler yüzlü adam. Bir diriliş bir haykırış gerek, en iyi Galatasaray'lıların maçta olması gerek. Hiç susmadan skor ne olursa olsun ölümüne bağırmak gerek.
Ey büyük Galatasaray taraftarı, yarın bir kez daha imtihan günün, sen bu imtihanlardan nicelerini vermiştin daha önce. Şahit o günlere, kapalıyı yaktığın, Real'lere, Milan'lara,Leeds'lere stadı dar ettiğin, Maldini'ye ''bu statta sadece 20.000 kişi olduğuna benikimse inandıramaz'' diye vecize söylettirdiğin maçlar. Takım yeni, çoğu Anamaç oynamamış. Sen tecrübelisin, bilirsin işini. Stada erken gir, ısınırken başla ürkütmeye korkutmaya, davullarla, bayraklarla, çoşkuyla gel. En güzel Fener galibiyeti henüz alınmayandır. Gazan mübarek olsun.

Hiç yorum yok: