Bu Film Daha Önce Oynamıştı

Alavere dalavere Kürt Memet nöbete kalktı, son 12 maç nöbetine. Skibbe defterini kapattık, er kişi niyetine kıldık cenaze namazını, hakkımızı helal etmiyoruz, en azından ben etmiyorum. Bana yaşattığı 8 aylık travmayı atlatmam biraz zor olacak. Fakat yanında gitmesi gereken biri daha vardı ve mutlaka o da gidecek. Adnan Sezgin mikserinden kurtulmadan başımız beladan kurtulmaz bizim bilesiniz.

Geçen sene gelen akıl almaz şampiyonluktan sonra( bana göre akıl alırdı da aptallıklarından riske sokmuşlardı) cepteki akçeye göre hoca bulanları Galatasaray tarihi affetmeyecektir. Bu hatayı yapanlar, akıllı adamlar, ya hırsız ya da Galatasaray'ı hiç tanımamış olanlardır. Dünyada Florya'ya gelecek en son kişiyi getirip ortalığı bok içinde bırakmışlardır. Sıçtıkları boku temizletme işini de her zaman ki gibi taraftara bırakmışlardır.

Her zaman söylerim, Galatasaray kayıtsız şartsız Galatasaray taraftarınındır. Bu görev milyonlarca Galatasaray'lı adına tribünlerde desibel desibel yırtınan 5-10 bin kişinindir. Yani içlerinde bulunmaktan onur duyduğum yığınlarındır. Bizimdir Galatasaray, bakmayın 2 senede bir prostatlı fosillerin sarı kırmızı oylarıyla şekillenen baronların mazbataları ellerine geçirmelerine. Karar onlarındır, bir şey yapamayız gelenlere. Ama gidenlerin kararı bizimdir. Bizim istemediğimiz bir futbolcu asla sahada olamaz, hocaya iki dakika bağırdık Lufthansa'dan bilet aldırdık, istesek başkanı değiştiririz.

Bunu en iyi demokratik dedikleri seçimle gelmiş başkan ve yöneticeler bilir. O yüzden sıçtıkları boku temizletme işini taraftarın en sevdiği insana bırakmışlardır. Cesur yürek, Cengaver, Büyük Kaptan; Kredisi sonsuzdur, daha beter bile olsak gıkımız çıkmaz. Biz, Hanry'le, Raul'la, Zidane'la, Totti'yle boğuşan Korkmaz'ımıza ne diyebiliriz ki, tabela Galatasaray aleyhine tecelli etse bile.

Aynı filim, Fatih Terim'in ikinci gelişinde itin götüne giren takımın leşini Hagi'ye taşıttıkları zaman seyredilmişti tarafımızdan. Taarruzu atlattıktan sonra yediler sevgili Hagi'yi. Bir hokkabazlık sürmekte yıllardır. Taraftar sitelerini takip etseler bu noktaya asla gelmezlerdi. Taraftarın maçlarda söylediği şarkılara kulak verseler hangi takımın yöneticisi olduklarını anlayabilirlerdi. Hadi Skibbe profesyonel, alacağı aldığı cukkaya bakar, siz ne güne ordasınız. Paramı alıyorsunuz yönettiğiniz takımdan. Galatasaray'lı değilmisiniz, gençliğinizde, fakirliğinizde tribünlerde hiç bağırmadınız mı?.

Galatasaray; Adını anarken yazarken bile tüylerim diken diken olduğu takım. Kimlere kaldın sen ya, senelerce bi ölü yönetti seni, Avrupa Şampiyonu teslim aldılar, sıra takımlarına elettiler. Biz bir zamanlar, Milan'a, Real'e geçirirken şimdi Bordeaux'a geçirebilirmiyiz hesabı yapıyoruz. Şu çok basit denklemi kuramıyorlar ne yazık ki. Galatasaray'ın başında ya Lucescu gibi ölüye top oynatan, şeytana papucunu ters giydirecek bir lazım, ya da hiç kimse. Yani Metin Oktay, Fatih Terim, Hakan Şükür, Hagi, Bülent Korkmaz, Uğur Uçar, Sabri. Bize Trapattoni, Mourinho, Capello uymaz usta. Biz re re re ra ra ra dediğimiz müddetçe profosyonel takım olamayız. Ne zaman bu tezahürat duyulmaz olur o zaman biz de zamane takımı olur, adımız kupalarla değilde kasadaki paralarla anılır olur. O zaman da biz olmayız zaten.

Başkan olası bir vehameti yumuşak geçişle atlatmak istemiştir. Keşke Bülent Korkmaz ile 10 yıl mukavele imzalasalar. Hatta sonsuza kadar, başımızda eski Galatasaray'lı futbolcular olacak diye tüzük değiştirseler, ferman çıkarsalar.

Şimdi ne olur acaba diye bana soranlar oluyor. Görüşümü merak ediyor genç Galatasaray'lılar. Hiç kimse korkmasın, daha kötü olmaz. En azından beklediğimiz, kayboldu diye arayışa çıktığımız Galatasaray ruhu geri gelmiştir. Bülent Korkmaz'ın, Lincoln'e, Kewell'e futbol öğreteceği yok, 352 den 433 den de anladığını pek sanmıyorum. Hayatı 18 içinde geçmiş birinin rakip sahada 8 kişiyle cirit attırmasını beklemiyorum. Şundan eminim ama, Fenerbahçe maçından sonra üstelik yenildikten sonra futbolcularımız forma değiştirmeyecekler. Mağlup bitirdikleri ilk yarıdan sonrai devre arasında yedekler maymunluk yapıp ortada sıçan oynamayacaklar. Oyundan çıkan futbolcu duşunu alıp eve gitmeyecek. Gol atıldığı zaman sevinmeyen futbolcu aramızda olmayacak. Tribün takımı çağırdığında, takımın yarısı tezahüratı duymamazlıktan gelmeyecek.

Ve herşeyden önemlisi, yerlisi yabancısıyla maçta ben yenilmem diyenler sahada olacak. Ve Galatasaray her şeye bıraktığı yerden başlayacak. Unutulmaya yüz tutmuş Ali Sami Yen cehennemini dosta düşmana tekrar hatırlatacak. Perşembe cenk günü, kavga günü şölen günü. Ne mutlu o gün tribünlerde olacak olanlara, ne mutlu o gün sahadaki futbolculara. Görecek günler var daha büyük Galatasaray Taraftarı, doğumundan ölümüne kadar efsanenin bir parçasısın sen. Efsaneler ölmez, şekil değiştirir.