13.11.1965 te oynanan Altay maçında Alpaslan Dikmen
yoktu. 28.9.2008 tarihindeki Konyaspor maçında da olamadı. Bundan sonra hiç bir maçta olmayacak. Hiç bir gole sevinemeyecek, Galatasaray yenildiğinde, elendiğinde ağlayamayacak. Aslantepe'yi göremeyecek, formayı giyemeyecek. Tribünleri öksüz bırakıp, bilinmeze gitti Alpaslan. Artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacak. Galatasaray var oldukça, kurucusu olduğu ultrAslan onu hiç bir zaman unutmayacak.
yoktu. 28.9.2008 tarihindeki Konyaspor maçında da olamadı. Bundan sonra hiç bir maçta olmayacak. Hiç bir gole sevinemeyecek, Galatasaray yenildiğinde, elendiğinde ağlayamayacak. Aslantepe'yi göremeyecek, formayı giyemeyecek. Tribünleri öksüz bırakıp, bilinmeze gitti Alpaslan. Artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacak. Galatasaray var oldukça, kurucusu olduğu ultrAslan onu hiç bir zaman unutmayacak.
O kendisinden büyüklerin bile Alpaslan Abisiydi. Tribünlerdeki her kademedeki taraftarı bir çatı altında birleştirebilmeyi başardı. Hayatı Metin Oktay'dı sanki, gidişide onun gibi oldu.
Alpaslan; tribünlerin gülü, Hasdal'da sarı kırmızı mezardaki ulu ölü,
Alpaslangülü, ölümdür işte böyle bazen, Galatasaray'lılığın en büyük ödülü.
Alpaslan Dikmen, gözpınarlarımıza gömülü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder